|
16- ایمان عمیق این بانو چگونه تبیین میگردد؟ |
|
ام البنین در واقعة کربلا حضور نداشت، اما ایمان عمیق این بانو را از این جا روشن می‌شود که هنگامى که کاروان سفر کربلا وارد مدینه شد و بشیر به مدینه آمد و خبر شهادت هر چهار فرزندش را به او داد ، او گفت از حسین(ع) برایم بگویید. چون شنید که 4 فرزندش همراه حسین(ع) کشته شده‌اند، گفت: ای کاش فرزندانم و تمامى آنچه در زمین است فدای حسین مى‌شد و او زنده مى‌ماند. این سخن او را دلیل اخلاص کامل او به اهل بیت و امام حسین(ع) دانسته‌اند (همو، 496-497؛ محلاتى، 3/293). آورده‌اند که زینب (ع) پس از ورود به مدینه به دیدار ام‌البنین رفت و شهادت فرزندان او را به وی تعزیت گفت (موسوی، 16)، و این از منزلت بلند ام‌البنین حکایت دارد. |
|
17 - توسل جویی به آن بانوی کریمه چگونه انجام می شده است؟ |
|
توسل‌جویى: قرنهاست که زنان شیعه برای دور کردن بلا و نقمتى و دست یافتن به خواسته و نعمتى به این خاتون بزرگوار توسل مى‌جویند و از او طلب یاری و مرادخواهى مى‌کنند. توسل به ام‌البنین معمولاً از طریق نذر (ه م) و دادن نذریهایى مانند انداختن سفرة نذری (ه م)، پختن آش و حلوای نذری، و خیر کردن خرما در راه خدا و به نام او صورت مى‌پذیرد. مردم با برگذاری اینگونه مراسم و شعایر دینى معتقدند که مى‌توانند ارواح مقدسان را به یاری بطلبند و با کمک آنها تنگیها و مصایب زندگى را از میان بردارند. این مراسم و شعایر یک واقعیت اجتماعى است و بخشى از حیات دینى و زندگى معنوی مردم مسلمان در جامعه‌های سنتى را شکل مى‌دهد و کارکردی روانى - اجتماعى در انسجام نظام زندگى و پاسخ‌گویى به خواستها و انتظارات عاطفى برگذارکنندگان مراسم دارد. |
|
در اهدای نذری به ام البنین، یا هر شخصیت مقدس دیگر، عقیده و عمل‌ِ صاحب نذر، و اسباب و مواد نذری نقشى مهم و اساسى میان نذر دهنده و نذر گیرنده دارد. وضع و حالت احساسى و معنوی و قصد و نیت خالص و پاک نذر دهنده، پاکیزه و حلال بودن اسباب و خوراکیهای نذری، ادعیه و اوراد مخصوص آیینهای نذری و توسل، و کامل و دقیق انجام دادن اعمال مربوط به مراسم و شعایر نذر و نیاز، صاحبان نذر را در نزدیکى به مقدسان و رسیدن به آرمانها و آرزوهایشان کمک مى‌کند. |
